Werk in de nieuwe werkelijkheid DE WERKZOEKENDE (3)
De afgelopen weken was het onderwerp "werk" weer volop in het nieuws. De werkloosheid daalde licht in augustus, de troonrede ging voor een belangrijk deel over de hoge werkloosheid, de politiek discussieert opnieuw over het Sociaal akkoord et. etc. Al die "hoog over thema discussies" raken echter steeds minder de plek waar het zich echt allemaal afspeelt. Op de werkvloer, tussen werkgever en werknemer. Of thuis, waar de werkzoekende ongewild terecht is gekomen. Hoe gaat het daar eigenlijk? In het derde deel van deze serie: De werkzoekende.
Er is op dit moment te weinig werk. Of er zijn teveel mensen. Het is net hoe je het bekijkt. Met die scheve verhouding hebben we dus werklozen. Mensen, die graag willen werken, maar (nog) geen werk hebben. Deze mensen hebben een WW of Bijstanduitkering. Maar het kan ook dat iemand geen recht heeft op een uitkering en toch werkzoekende is (een zogenaamde Nug-er; Niet Uitkerings Gerechtigde). Of iemand werkt als ZZP-er, maar op het moment geen opdracht heeft.
Deze groep is groot. Groter dan vaak gepubliceerd wordt. Dat komt door de wijze waarop deze cijfers in Nederland worden berekend. Ik durf de stelling wel aan dat de totale groep werkzoekenden in Nederland uit 1.000.000 mensen bestaat. Het exacte getal is niet het belangrijkste, het gaat om het feit dat deze groep historisch groot is.
De crisis en de nieuwe werkelijkheid raken deze groep op verschillende manieren. Er wordt minder besteed, waardoor het aantal banen (tijdelijk) kleiner is dan voorheen. Er worden meer mensen ontslagen, waardoor de groep werkzoekenden groter wordt. En mensen die langer werkloos zijn, krijgen meer concurrentie. In kwanititeit, maar ook in kwaliteit. Werkgevers hebben liever iemand die kort aan de kant heeft gestaan, dan iemand die langer niet actief is. De groep langdurig werklozen komt dus steeds meer in een kwetsbare positie terecht.
Het UWV en de Gemeente hebben minder geld beschikbaar om steeds meer werkzoekenden te helpen. Dit gaat ten koste van de hulp en aandacht voor deze mensen. Je ziet steeds meer initiatieven in de markt ontstaat om de groep werkzoekenden te helpen. In veel gevallen zijn ze ontwikkeld door collega-werkzoekenden! Hieronder een aantal voorbeelden:
- Vacatureluurs is een mooi initiatief met, om te beginnen, een mooie naam. Voor en door werkzoekenden, het uitwisselen van tips, trucs en vaak met humor gebracht.
- Werken.fm is ander initiatief dat (deels) hetzelfde heeft. Een online radio station, dat met onder andere Broadcast Your Talent (te volgen via twitter op #BYT) een innovatief outplacement- en mobiliteitsproduct aanbiedt. Hiermee kunnen deelnemers zich zowel online als offline leren profileren om zo hun loopbaankansen te vergroten.
- DeBroekriem is een actieve on- en offline beweging die in diverse steden inspirerende activiteiten en netwerkontmoetingen organiseert voor werkzoekenden. Zij brengen werkzoekenden en collega baanzoekers letterlijk samen. Deelnemers werken zo actief aan het onderhouden en uitbreiden van hun netwerk.
Werkzoekenden zijn zich dus anders aan het organiseren. Het aantal banen zal, zowel door de crisis als door de nieuwe werkelijkheid, op korte termijn niet snel bijzonder stijgen. Werk zoeken is niet eenvoudig, zeker niet naar mate je langer aan de zijlijn hebt gestaan. Werkzoekenden zijn inmiddels met 10 mensen voor 1 plek. Stel je een stoelendans voor met 10 mensen rond 1 stoel. Niet heel erg fijn als je één van die 10 bent...
