Skip links
Inhoud

Prinsjesdag 2013 Is het crisis of een nieuwe werkelijkheid. Of allebei?

17 september 2013 - door Wijnand Vossestein

Afgelopen week had ik een bijeenkomst, waarbij ruim 20 werkgevers aan het ontbijt zaten. Werkgevers, uit allerlei branches/sectoren, qua omvang zowel groot als klein.

Centraal stond de ontwikkeling van hun organisatie. Is er groei of juist krimp? Is de nabije toekomst van je resultaten en je omzet te voorspellen of juist niet?  En wat hiervan is hiervan naar de mening van de ondernemer/werkgever de oorzaak ?

Om goed te kunnen praten over het onderwerp, zijn we even begonnen met de definitie van de begrippen. "Een crisis" en een nieuwe werkelijkheid, hierin aangeduid als "Transitie", de weg naar een nieuwe werkelijkheid.

Crisis:

“Het omslagpunt in de conjunctuurgolf, wanneer de overgang van hoogconjunctuur naar laagconjunctuur of depressie abrupt geschiedt en begeleid wordt door een beurscrash, veel faillissementen, een sterke daling van prijzen en inkomens”

Transitie (Gevolg: een nieuwe werkelijkheid):

“Een structurele verandering die het resultaat is van op elkaar inwerkende en elkaar versterkende ontwikkelingen op het gebied van bijvoorbeeld economie, cultuur, technologie, instituties”

Vanuit die twee definities vertelde iedere werkgever aan het ontbijt zijn/haar verhaal. Een open en eerlijk verhaal. In sommige gevallen zelfs een emotioneel verhaal.

De rode draad van ieders verhaal:

  • - Iedereen merkt dat er bij zijn/haar klantgroep een hand op de knip zit. Mensen en ondernemers investeren in wat strikt noodzakelijk is, stellen uit wat uitgesteld kan worden. (CRISIS)
  • - De klantloyaliteit daalt, waardoor de voorspelbaarheid van omzet sterk is afgenomen (EEN NIEUWE WERKELIJKHEID)
  • - De klant vindt kwaliteit vanzelfsprekend en vraagt veel meer snelheid dan voorheen (EEN NIEUWE WERKELIJKHEID)
  • - Procesinnovatie en nieuwe verbindingen zorgen voor nieuwe toetreders in "mijn markt" en dus andere en meer concurentie (EEN NIEUWE WERKELIJKHEID)

De eenvoudige conclusie is dat de crisis de omzet heeft teruggeworpen. Tegelijktijd vraagt die nieuwe werkelijkheid van veel bedrijven en organisaties een enorm aanpassingsvermogen. Waarbij iedere werkgever/ondernemer aangeeft dat laatste niet alleen als een bedreiging te zien, maar ook als een kans. 

Als je kijkt naar het gedrag dat bedrijven/organisaties in hun rol als werkgever vertonen, dan is op basis van bovenstaande prima te verklaren wat we op de arbeidsmarkt zien gebeuren:

  1. Er is gewoon minder werk te doen. Als er minder omzet wordt gemaakt bij bedrijven, zijn er (meestal) minder mensen nodig (Gevolg: meer mensen langs de zijlijn)
  2. Minder klantloyaliteit, procesinnovatie en meer snelheid vraagt om ander type medewerker (Gevolg: Kwalitatieve mismatch tussen vraag en aanbod)
  3. Onzekerheid en onvoorspelbaarheid voeden de wens om flexibel te kunnen handelen (Gevolg: Alleen tijdelijke banen/opdrachten, vrijwel geen vaste contracten)

Dit is de situatie zoals die nu is op de arbeidsmarkt. Waar je het aan kan zien?

  1. Meer mensen aan de zijlijn: aan het absolute aantal werklozen (in de cijfers in 2014 boven de 9%!!)
  2. Kwalitatieve mismatch: Aan de oplopende langdurige werkloosheid (kijk maar naar stijging van mensen dat van WW-uitkering naar de bijstand gaat)
  3. Veel tijdelijke bane/opdrachten: Zie het opvallende aantal openstaande vacatures (zeker gezien de situatie waarin we zitten). 

Op de ochtend van Prinsjesdag 2013 zie ik dan de volgende tweet:

De mening van 20 ondernemers op een ontbijt zal wetenschappelijk vast niet representatief zijn voor waterdicht bewijs. Maar ik durf de stelling wel aan dat werkgevers soepeler met werknemers willen kunnen omgaan. Zeker in deze bijzondere tijd, waarin een transitie naar een andere werkelijkheid gepaard gaat met een crisis. Ik ben benieuwd welke verrassing er voor de wensen van de werkgevers in de plannen zit....

Deel dit bericht