Werkgever of vacature?
“If you hire people just because they can do a job, they’ll work for your money. But if you hire people who believe what you believe, they’ll work for you with blood and sweat and tears.” by Simon Sinek
"Als je mensen aanneemt/inhuurt omdat je een functie voor ze hebt, zullen werken voor je geld. Maar als je mensen aanneemt/inhuurt die geloven in wat jij gelooft, zullen ze met bloed, zweet en tranen voor je werken"
Er is veel wetenschappelijk onderzoek gedaan, die bewijs leveren voor deze uitspraak van Simon Sinek. Op zich ook geen vreemde gedachte. De identiteit, de visie, de ambitie en normen en waarden van een bedrijf zijn te vertalen naar die van een persoon. Zodra persoon en bedrijf hier voldoende mate van overlap hebben (shared values), ontstaat er een situatie, waarin veel zaken prettig(er) gaan. Het is aangetoond dat productiviteit stijgt, dat ziekteverzuim daalt en dat de arbeidsvreugde hoog is. Ook stijgt de verblijftijd van een medewerker bij het bedrijf. Deze zaken dragen bij aan de klanttevredenheid, wat weer bijdraagt aan de resultaatontwikkeling van een bedrijf of organisatie.
Een belangrijke rol hierbij speelt uiteraard ook het takenpakket. In hoeverre sluiten de gevraagde taken in een functie aan bij het palet aan kwaliteiten, competenties en kennis van het individu. De functie sluit qua inhoud weer aan op de identiteit, missie en visie van het bedrijf, de werkgever.
De volgende passage is zonder waarde oordeel. Het gaat de auteur puur om het verschil aan te geven. Neem Triodos Bank en ABN AMRO Bank. Allebei banken, met als basis assortiment oplossingen voor mensen met geld tekort of geld over. Maar de identiteit van de beide banken verschilt behoorlijk. Er werkt dus een anders soort persoon bij Triodos dan bij ABN AMRO. Of Zeeman versus Gucci. Beiden verkopen ze kleding en accesoires. Toch een wereld van verschil, wat verschillende werkzoekenden aanspreekt of juist niet aanspreekt.
De standaard werkwijze in Nederland om vraag en aanbod van werk bij elkaar te brengen is in eerste instantie de functie, in de vorm van een vacature. Op basis van een takenpakket, dat wordt aangeboden, bekijkt een werkzoekende of dit voldoende aanspreekt om te onderzoeken welk bedrijf erachter zit. De werkgever wordt in ruim 30% van de gepubliceerde vacatures niet eens genoemd, of alleen in een bijzin met het woord "opdrachtgever". De werkzoekende gaat dan op onderzoek uit, om erachter te komen wie de werkgever is. Waarom? Omdat de werkzoekende dat heel erg belangrijk vindt om te weten.
Is het dan niet raar dat we werkzoekenden proberen te werven met een aanbod voor een takenpakket? En in veel gevallen de werkgever te verstoppen achter een zeer algemene beschrijving van de "opdrachtgever"? Dichtblij! komt hier binnenkort uitgebreid op terug!
